Zareh traint eerst twee keer per week 45 minuten. Ook past hij zijn voedingspatroon aan. Progressie ziet hij zeker, zowel op de weegschaal als in de sportschool. Na verloop van tijd gaat het zelfs zo goed dat het aantal trainingen per week teruggebracht moet worden naar één. Vaker trainen werkt namelijk averechts.
Maar de stijgende lijn is niet oneindig. De cijfers op de weegschaal beginnen te schipperen. De oorzaak is simpel: verjaardagen, feestjes, borrels en vakanties – de achilleshiel die we vrijwel allemaal wel kennen. Ook voor Zareh is ‘gewoon meedoen’ leuk, maar maakt tóch dat hij boven zijn streefgewicht blijft steken.
Begin 2020 besluit hij dat het mooi genoeg geweest is. “Omdat ik toch aan ‘dry January’ deed – en zelfs verlengde met een dry February – vond ik dat ik prima even door kon zetten. Ik besloot dat ik graag naar het gewicht en de fitness wilde die ik had toen ik 18 was.” En zo geschiedde. “Twee maanden later was ik bijna 7 kilo lichter: had ik weer het gewicht dat ik ruim twintig jaar geleden had.” Bovendien is hij ervan overtuigd dat hij dit gewicht voorlopig prima kan aanhouden. Maar hóé?!
Zareh houdt sinds kort elke dag met een app bij hoeveel calorieën hij eet en zorgt ervoor dat hij onder een bepaald maximum blijft. Hoewel deze methode voor lang niet iedereen werkt, werkt die juist wél voor Zareh. “Ik ben vrij pragmatisch ingesteld en ben gaandeweg naar mijn calorie-inname gaan kijken als ware het een simpele rekensom: optellen en aftrekken.” Het werkt naar zijn zeggen ook juist omdat hij om zijn valkuilen heen kan manoeuvreren en geen drastische maatregelen hoeft te treffen. “Ik ga nog gewoon naar borrels en etentjes. Als ik een keer iets meer eet dan mijn lichaam nodig heeft, dan eet ik een andere keer wat minder”, aldus Zareh.
